راه و روشی برای قاطع بودن /روانشناسی

آیا دوست دارید در زندگی تان تغییری ایجاد کنید یا کاری مهم انجام دهید؟ برای انجام چنین کارهایی باید تصمیم بگیرید. البته تصمیم گرفتن آسان است و شما هر لحظه می توانید درخصوص موضوعاتی تصمیم بگیرید، اما بر سر آن تصمیم بودن، جهد و تلاش فراوان می طلبد. بنابراین می دانید چگونه می توان تصمیمی قطعی گرفت تا آنجا که هیچ خللی نپذیرد؟

فردی را فرض کنید که صبح، دیرهنگام از رختخوابش بیرون می آید و با گام های سنگین جلوی آینه می رود و با دیدن اندام بسیار فربه خود بشدت غمگین می شود و با تمام بی حالی با خود قسم یاد می کند که وزن کم کند. سپس پشت رایانه خود رفته و در یکی از شبکه های اجتماعی تصمیم خود را می گوید. بعد تصمیم می گیرد هفته ای سه بار هم به باشگاه برود و تمام.

اکنون این سناریو را در نظر بگیرید: فرد مورد نظر ما سرش گرم زندگی معمولی اش است تا این که روزی به دلیلی مجبور می شود از دری ـ بی بازگشت ـ عبور کند. دری که وقتی از آن گذشت دیگر نمی تواند بازگردد و مجبور است مسیر جلوی راهش را تا انتها بپیماید. در حقیقت این نقطه جایی است که زندگی واقعی فرد شروع می شود. او قدم به راهی می گذارد که راه فراری ندارد و باید با ماجرا یا ماجراهایی روبه رو شود. پس از رویارویی با چنین ماجراهایی او مجبور می شود از در بی بازگشت و یکطرفه دیگری عبور کند، اما این در با در قبلی بسیار متفاوت است. عبور از این در باید آگاهانه و همراه با یک تصمیم گیری باشد. در حقیقت فرد مورد نظر ما پس از عبور از در اول با اجبار وارد ماجرایی می شود که اکنون باید با یک تصمیم گیری صحیح آن را به بهترین نتیجه برساند.

باید گفت دنیای واقعی شبیه سناریوی دوم است. اگر می خواهید تصمیمی بگیرید ـ یک تصمیم واقعی ـ باید حتما از یک در عبور کنید. دری که با عبور از آن، به سرزمین نامعلومی قدم می گذارید (منظور ماجرایی است که پشت در منتظر شماست) بخش مصمم و باهوش وجودتان با این کار تحت کنترل تان قرار می گیرد و با این حرکت شما می دانید هرگز از تصمیم تان برنمی گردید. سپس در مرحله بعدی می توانید روی بخش تنبل، نادان و واکنشی تان مسلط شوید. اگر روی وجودتان چنین تسلطی نداشته باشید با کوچک ترین و بی اهمیت ترین مشکلات جا زده و به نتیجه دلخواه نمی رسید. مثلا وقتی هوا سرد است و تا حدی احساس بیماری می کنید و اگر اجباری وجود نداشته باشد که شما را از رختخواب بیرون بکشد، شما از جایتان بیرون نمی آیید و کاری از پیش نمی برید. در حقیقت شما باید خود را در شرایطی قرار دهید که هر طور شده روی تصمیم تان باقی بمانید.

مانند دوران مدرسه که دری بود که نمی توانستید از میان آن عبور نکنید و وقتی از آن در گذشتید انتخاب آگاهانه تان همان موفق بیرون آمدن از مدرسه بوده است.

حرفه ای هم که انتخاب کرده اید به مثابه همان در اول است. شما باید از این در می گذشتید و قدم به سرزمین پشت آن در می گذاشتید و حال که وارد این وادی شده اید باید از آن موفق خارج شوید. بنابراین در دومی را که مجبورید از آن بگذرید، آگاهانه با تصمیم های صحیح انتخاب می کنید. تمام این درهای زندگی یکطرفه هستند و بیشتر مواقع غیرانتخابی و شما باید به عنوان قهرمان داستان زندگی خود از میان آنها عبور کنید.

مثلا اگر دوست دارید حرفه جدید و مورد علاقه تان را شروع کنید پس باید بتوانید از در اول یعنی همان استعفا دادن از شغل فعلی تان عبور کنید و به در دوم که شغل خودتان است، برسید. مثلا اگر می خواهید در امتحان سختی قبول شوید پس بهتر است شرایطی به وجود آورید که به این تصمیم گیری تان کمک کند. مثلا در کلاس تقویتی آن درس شرکت کنید یا صرفا با بعضی دوستانتان که آنها نیز می خواهند در آن امتحان شرکت کنند قرارهای مطالعه بگذارید. با عبور از در اول می توانید تصمیم قطعی بگیرید و فکرتان را به نتیجه مطلوب برسانید. با انجام این کارها خودتان به خود فشار آورده و در تصمیم گیری هایتان قاطعانه تر عمل می کنید