بهترین سن آموزش دستشویی رفتن به کودک

اگه نوزاد دارید یا که قراره صاحب فرزند بشید لطفا این مطلب با دقت مطالعه کنید.

هرگز، قبل از اینکه فرزندتون آمادگی دستشویی رفتن رو پیدا کنه، بهش فشار نیارید؛ خود بچه‌ها بهتر از هر کسی میتونن تشخیص بدن که چه زمانی برای کنار گذاشتن پوشک آماده‌ان و شما به عنوان والدین، فقط باید گوش به زنگ اون علائمی باشید.

علائمی که نشون بده فرزندتون اماده یادگیری این فراینده، فرایندی که شدیدا به صبوری، تشویق و حمایت زیادی نیاز داره. خاطرتون باشه که سرعت رشد بچه‌ها با همدیگه متفاوته، هیچ سن «مناسبی» برای شروع تمرینات دستشویی رفتن وجود نداره.

بهترین سن آموزش دستشویی رفتن به کودک

بعضی از اونها، علائم آمادگی رو در ۱۸ ماهگی نشون میدن، در حالی که بعضی‌هاشون ممکنه حتی تا سه سالگی براش آماده نباشن. پسرها نسبت به دخترها، زمان بیشتری میبره تا این فرایند رو یاد بگیرن.

با این حال، بیشتر بچه‌ها، بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی علائم آمادگی رو نشون میدن. این نشونه‌ها شامل هیجان زده شدن و اشتیاق نشون دادن برای استفاده از توالت و فهم حس فشار ناشی از ادرار یا مدفوع، قبل از کثیف کردن پوشکه. در حدود یکسالگی، بچه‌ها، احساس نیاز به ادرار کردن یا دفع مدفوع رو کم‌کم تجربه می‌کنن اما هنوز قادر به کنترل کردنش نیستن.

در این برهه، شما ممکنه از روی نشونه‌هایی مثل قرمز شدن، غرغر کردن، یا اینکه ناگهان وسط بازی، یه گوشه‌ای از خونه، ساکن و ساکت بشه یا از مالیدن خودش‌‌ به فرش یا دسته‌ی مبل متوجه ماجرا بشید.

در این حالت، شما می تونید با گفتن عباراتی مثل «مامان جیش داری؟» کمکش کنید احساسی که داره تجربه می‌کنه رو کاملا درک کنه.

با گذر زمان، بچه‌ها نسبت به این احساس و نیاز به تخلیه، آگاه‌تر میشن و معمولاً در حدود ۱۸ ماهگی، دیگه براشون به یک مهارت بدل میشه. گاهی ممکنه فرزند شما برای کنار گذاشتن پوشکش آماده باشه، ولی همچنان از خود توالت بترسه، مثلا از صدای سیفوت بترسه اما ندونه که چطوری میتونه این ترسها رو با کلمات بیان کنه، پس شما باید حواس‌تون به این نشونه‌ها باشه و دونه دونه این ترسها رو براش حل کنید.

حالا می‌رسیم‌ به قسمت سخت تر ماجرا؛ فرزند شما باید اون قسمت ‌هایی از بدن که برای دستشویی رفتن به کار گرفته میشن رو بشناسه، احساس پر بودن مثانه و روده و نیاز به تخلیه اش رو متوجه بشه، بدونه که باید به سمت دستشویی بره و تا زمانی که به اونجا نرسیده، خودش رو نگه داره، باید بتونه شلوارش رو پایین بکشه، تمرکز کنه، به اندازه کافی روی توالت بشینه تا دفعش تموم بشه، خودش رو تمیز کنه و بشوره، شلوارش رو بالا بکشه و دستهاش رو بشوره، همه اینها رو هم در حالیکه دستورات شما رو دنبال و احساسات خودش رو مدیریت می‌کنه باید انجام بده.

خب مهارتهای مورد نیاز برای ایجاد این هماهنگی و تسلط بهشون برای یک کودک تو این سن و سال به شدت پیچیده هست؛ طبیعتا این فرایند برای بچه های کمی بزرگتری که توانایی گفتار دارن، یعنی میتونن کمک بخوان توضیح شما در مورد نحوه عملکرد توالت رو به طور کامل درک کنن و قادرن هرگونه ترس، سوال یا دردی که ممکنه داشته باشن رو به صورت شفاهی بیان کنن آسونتره. بنابراین، هر چی بچه بزرگتر باشه، آمادگی بیشتری برای یادگیری
داره و این روند براش سریعتر پیش میره.

این آموزشها رو زمانی شروع کنید که سطح استرس خودتون و فرزندتون در پایین ترین حد ممکن باشه. سعی کنید این آموزش رو همزمان با مواجه شدن با تغییرات عمده در روال زندگیتون انجام ندید چون جابجایی هایی از جمله مهاجرت اسباب کشی انتقال به یه مهد کودک جدید تجربه مرگ یکی از عزیزان طلاق یا به دنیا اومدن یک نوزاد جدید ممکنه منجر به ایجاد استرس بیشتر در این روند بشه.

بنابراین بهتره شروع این فرآیند رو به یک تعطیلات طولانی یا هر موقعیت مشابه دیگه ای که وقت و حوصله بیشتری تو خونه دارید، موکول کنید، راستی یادتون باشه که در ابتدا، زمانی که بچه ها تازه آموزش رو شروع میکنن، نیاز به یادآوری مداوم برای استفاده از توالت دارن، پس اگر قراره بیرون از خونه و مثلا تو سفر باشید توالتهای مسیرتون رو از قبل شناسایی کنید و تو زمان های کوتاه برای استفاده از سرویس بهداشتی توقف کنید.

در ضمن هیچ اشکالی نداره که کودکی که در حال آموزش دیدن هست همچنان از پوشک استفاده کنه کافیه بعد از مدتی که دیدید به طور مداوم خودش رو خیس نکرده و در طول روز قادر به استفاده به موقع از سرویس هست اونوقت پوشک رو به لباس زیر معمولی تغییر بدید مهم تر از این هرگز فرزندتون رو بابت اینکه هنوز خودش رو خیس میکنه سرزنش نکنید و اظهار نظرهای تحقیرآمیزی مثل «اه اه چه بد بو رو در مورد ادرار و مدفوعش نکنید.

قرار نیست فرزند شما بابت انجام یک فرایند کاملا طبیعی و سالم، احساس خجالت کنه. پس هر خرابکاری که رخ میده، به سرعت و بدون سرزنش و قضاوت تمیزش کنید، بهش یادآوری کنید که خرابکاری هم بخشی از پروسه یادگیریه و به این معنیه که داره تو مسیر کنار گذاشتن پوشک و تبدیل شدن به یه پسر بزرگتر قدم بر میداره

حواستون باشه که این داستان بین شما و فرزندتون تبدیل به جنگ قدرت و نمایش اینکه کی زورش بیشتره نشه چون شما هرگز نمیتونید برنده این جنگ باشید. مثلا در این صورت کودک شما ممکنه از رفتن به دستشویی امتناع کنه و ادرار و مدفوعش رو نگه داره این میتونه به چرخه باطلی منجر بشه که در اون مدفوع سفت میشه و حرکات روده رو دردناک می کنه که خودش باعث میشه بیشتر از دستشویی رفتن اجتناب و این چرخه ادامه پیدا کنه.

در ضمن مدفوع سفت میتونه باعث درد پارگیهای کوچیک در پوست مقعد مدفوع با رگه های خونی و خودداری بیشتر به دلیل درد بشه این خودش باعث ضعیف تر شدن عضلات روده کنترل کمتر روی دفع و مشکلات احتمالی ادرار هم میشه ،بنابراین اگر فرزند شما آماده به نظر میرسه، اما سابقه یبوست داره قبل از شروع آموزش، حتما مسئله یبوست رو برطرف کنید.

نگران نباشید اگر فرزندتون حتی بعد از یادگیری توالت رفتن در طول روز همچنان جاش رو خیس میکنه بچهها معمولا موقع خواب کنترل بیشتری رو حرکات روده شون دارن تا روی فعالیت مثانه در واقع بیشتر بچهها، ماهها و حتی سال ها بعد از اینکه آموزش توالت رفتن شون تکمیل شده و در طول روز هیچ خرابکاری ندارن، باز هم شبها جاشون رو خیس میکنن و ممکنه نیاز داشته باشن شبها از پوشک استفاده کنن.

خیس کردن تختخواب بین سنین پنج تا شش سال که مثانه هنوز به رشد کامل نرسیده و بچه ممکنه نیازش به ادرار رو متوجه نشه و به خوابش ادامه بده، همچنان کاملا طبیعیه به علاوه، اگر خواب بچه ای سنگین باشه این براش سخت تر هم میشه این آموزش به هر حال چند فاز داره و خیلی وقتها در یک مرحله به موفقیت نمیرسه یا چند وقت بعد از موفقیت دوباره به حالت قبلی برمی گرده؛ پس مهمترین درسی که شما باید یاد بگیرید، اینه که صبور باشید و حواستون به نشانه های فرزندتون باشه.

منبع :فدیا