کد خبر : 9623
تاریخ انتشار : سه‌شنبه 4 شهریور 1393 - 10:29

آشنایی با بیماری های پوستی دریا/سلامت

آشنایی با بیماری های پوستی دریا/سلامت

  اسب سواری ساحلی ممکن است به مشمشه، کزاز، سیاه زخم و بیماری های دیگر منجر شود. خطر اسب سواری برای پوست دکتر ابوالفتح محرابیان متخصص پوست عضو هیات علمی دانشگاه ارتش اگر به سواحل دریای خزر سفر کرده باشید، حتما اسب هایی را دیده اید که برای سوارکاری آماتور در مسافت های کوتاه کرایه

 

آشنایی با بیماری های پوستی دریا

اسب سواری ساحلی ممکن است به مشمشه، کزاز، سیاه زخم و بیماری های دیگر منجر شود.

خطر اسب سواری برای پوست

دکتر ابوالفتح محرابیان

متخصص پوست

عضو هیات علمی دانشگاه ارتش

اگر به سواحل دریای خزر سفر کرده باشید، حتما اسب هایی را دیده اید که برای سوارکاری آماتور در مسافت های کوتاه کرایه داده می شوند. این اسب ها معمولا برخلاف اسب های حرفه ای، شناسنامه ندارند و عمدتا متعلق به روستاییان بومی منطقه هستند و سلامت آنها از سوی ارگان خاصی تایید شده نیست، در حالی که معمولا افراد برهنه که به قصد آب تنی و شنا در کنار ساحل حضور دارند و به خصوص کودکان خردسال، مشتری سواری با آنها هستند بنابراین در این یادداشت به بیماری های پوستی ناشی از این کار یا بیماری های مشترک انسان و اسب که از طریق پوست قابل سرایت اند، می پردازم.

مشکلات حاصل از این اسب سواری ساحلی به ۲ دسته کلی حساسیت های پوستی و بیماری های عفونی تقسیم می شوند. در کودکانی که از درماتیت آتوپیک رنج می برند یا افرادی که پوست حساسی دارند، تماس پوست با پوست اسب که روی آن عوامل همزیست با حیوان یا مایت ها (حشرات ریز) سکونت دارند، می تواند باعث تشدید بیماری و ایجاد خارش حاد شود. قسمت دوم مشکلات احتمالی مربوط به بیماری های عفونی مشترک بین انسان و اسب است. مهم ترین این بیماری ها ناشی از قارچ هایی هستند که بین انسان و حیوان مشترکند و باعث کچلی های پوست و مو در انسان می شوند. در رتبه بعدی جرب اسبی یا گال اسبی است و بعد از آن سایر بیماری های نادرتر که عبارتند از:

۱. مشمشه:عامل این بیماری «سودومونا مالئی» است. اگر اسبی به بیماری مشمشه مبتلا شود، باکتری عامل بیماری را از طریق ترشحات خود به خارج دفع می کند و می تواند انسان را مبتلا کند. میکروب مشمشه از راه خراش ها و زخم های جلدی قابل سرایت است.

۲. کزاز: باکتری عامل این بیماری از راه خراش و زخم های جلدی وارد بدن می شود و در بافت های مجروح رشد و تولید سم و بیماری می کند. البته خوشبختانه در حال حاضر تمام نوزادان در بدو تولد در مقابل این بیماری واکسینه و مصون می شوند.

۳. سیاه زخم (شاربن): انسان در اثر تماس با اسب آلوده از طریق خراش های جلدی و مخاطی ممکن است دچار بیماری سیاه زخم شود.

۴. بیماری های دیگر: از دیگر بیماری های مشترک انسان و اسب که کمتر دیده می شوند، می توان از سل پوستی، لپتوسپیروز، آبله اسبی و لنفانژیت واگیر یا مشمشه کاذب که از بیماری های مزمن اسب است و به وسیله یکی از انواع قارچ ها ایجاد می شود، نام برد. چنانچه اسب آلوده باشد، از طریق زخم ها یا خراش های پوستی یا از طریق استفاده مشترک از وسایلی مثل زین، این بیماری ها قابل سرایت به انسان است.

تمام کسانی که به اسب سواری در کنار ساحل تمایل دارند، باید حداقل به ظاهر اسبی که کرایه می کنند، توجه داشته باشند که زخم، ترشح یا لکه های ریزش مو روی بدنش نباشد. علاوه بر این، هرگز نباید با مایو و لباس شنا سوار اسب شد، بلکه باید با پوشش کامل اسب سواری کرد و حتی الامکان در اولین فرصت دوش گرفت و بدن خود را با آب و صابون شست.

چرا پس از آب تنی در دریا باید دوش گرفت؟

با شروع فصل گرما و تعطیلات تابستان که بازار مسافرت به سواحل زیبای دریای خزر داغ می شود، شنا و آب تنی نیز رونق می یابد اما متاسفانه سواحل دریای خزر فاقد پلاژهای کافی مجهز به دوش برای همه مسافران است بنابراین بسیاری از مسافرانی که در سواحل محدودی که از ویلا های خصوصی یا مناطق در اختیار ارگان ها و نهاد ها آزاد مانده اند، اقدام به آب تنی و شنا می کنند، امکان دوش گرفتن و شستشوی بدن یا حتی تعویض لباس ندارند و انجام این امور را موکول به رسیدن به منزل یا هتل و مسافرخانه های محل اقامت می کنند. در اینجا به مشکلات ناشی از این کار می پردازیم.

همه می دانیم با ساخت و سازهای ۱۰ سال اخیر در نوار ساحلی دریای خزر به وسیله افراد حقیقی و حقوقی، یعنی سازمان های دولتی، نهادهای مختلف و مردم، مقادیر زیادی فاضلاب انسانی وارد دریای خزر می شود که این موضوع بر آلودگی این دریا می افزاید و شنا کردن در آن را برای سلامت مضر می کند.

نخستین آلودگی ها از مناطق شهری و از طریق رودخانه های اطراف به دریای خزر وارد می شود که منشاء این آلودگی از فاضلاب انسانی است. به این طریق میکروب ها وارد دریای خزر می شوند و آب دریا را آلوده می کنند. گروه بعد که باعث ایجاد آلودگی در دریای خزر می شود، کودها و سموم کشاورزی است که از طریق کوهستان ها و زمین های کشاورزی اطراف وارد دریای خزر می شود.

با توجه به آنچه گفته شد، ثابت می شود دوش گرفتن و شستن سر و بدن پس از آب تنی در دریا ضروری است و انجام نشدن این کار باعث بروز مشکلات جدی می شود:

۱) مشکلات میکروبی حاصل از آلودگی های فاضلابی.

۲) حساسیت های پوستی ناشی از باقی ماندن املاح، آلودگی های شیمیایی یا پلانکتونی آب روی سطح پوست و تشدید درماتیت ها در افراد حساس. دقت کنید پوشیدن لباس های تنگ و چسبان چون تماس این مواد را با سطح پوست بیشتر می کند، مشکل را شدت خواهد داد (به خصوص برای بانوان).

۳)دسته سوم مشکلات، ناشی از مرطوب ماندن لباس ها و تعویض نکردن آنها به ویژه برای بانوان است. این مشکل به خصوص در فصول گرم سال باعث افزایش احتمال بروز بیماری های قارچی پوست به دلیل شرایط مساعد برای رشد آنها و به دنبال آن ایجاد خارش و ابتلا به عفونت های قارچی و باکتریایی واژن می شود.

۴) در صورت نشستن بدن بعد از آب تنی در دریا، به علت احتمال باقی ماندن ذرات ریز ماسه یا پلانکتون ها در لابلای چین های بدن و دستگاه تناسلی در بانوان، درماتیت و خارش پوستی ایجاد می شود بنابراین به تمام مسافران محترم سواحل زیبای شمال توصیه می شود حتی الامکان در دریا شنا نکنند و در صورت تمایل، حداقل در مناطق امن و مناطقی که دارای پلاژهای مجهز به دوش هستند، شنا کنند که بتوانند بلافاصله پس از شنا، بدن و به خصوص چین های بدن مانند کشاله ران را با مواد شوینده بشویند و کاملا خشک کنند و حتما بعد از آن لباس خشک و تمیز بپوشند.

توصیه های پوستی لب دریا

دکتر محمدعلی نیلفروش زاده

متخصص پوست و رییس مرکز تحقیقات پوست و سلول های بنیادی

تماشای خانواده ای که به اتفاق هم کنار دریا آمدند تا از با هم بودن لذت ببرند، زیباست اما من گاهی با اتفاقاتی مواجه می شوم که به عنوان یک پزشک بر خود لازم می دانم خطرهای ناپیدای این سفر زیبا را تذکر دهم و با هشدار به موقع اجازه ندهم سفر لب دریا به خاطره ای تلخ تبدیل شود. در ذیل نمونه هایی از آنچه مدنظرم هست، می آورم.

۱. پابرهنه راه رفتن روی شن ها

گرچه شاید این حس لذت بخش و خوشایند باشد اما متاسفانه در موارد زیادی دیده ایم به خاطر مراعات نکردن برخی افراد بطری های نوشیدنی یا ظروف شکستنی در کنار ساحل و روی شن ها رها شده اند و تکه های تیز و برنده آنها لابلای شن ها مخفی مانده اند و به پای یک بچه یا بزرگسال به شدت آسیب زده اند.

خطر بریدگی، احتمال عفونت زخم (برحسب اینکه عمق بریدگی چقدر باشد)، خطر وجود جسم خارجی (اگر تکه شکسته بزرگ باشد و در پوست فرد برود) یا خطرهای جدی دیگر برای سلامت عروق (اگر تکه شکسته کوچک باشد)، خطرهای پنهان شن های ساحلی است. در مورد بیماران دیابتی یا کسانی که حس لامسه شان به دلیل آسیب عروق و اعصاب تخریب شده، این آسیب و حتی خطر سوختگی ناشی از داغ بودن شن ها وجود دارد.

۲. استفاده از وسایل مشترک تفریح های ساحلی

جلیقه های نجات مخصوص قایق سواری که مورد استفاده عموم است، نباید در تماس مستقیم با پوست قرار بگیرد، به خصوص کسی که پوست حساس دارد یا کودکان، باید آن را روی لباس بپوشد. اگر می خواهید سوار قایق شوید یا از وسایل شنا و تیوپ های مخصوص استفاده کنید هم حتما باید از تماس پوست با آن خودداری کنید. توصیه ما استفاده از وسایل شخصی در این موارد است.

۳. حفاظت نشدن در برابر نور آفتاب

متاسفانه سرطان پوست اولین سرطان شایع ایرانی هاست و از مهم ترین عوامل بروز آن آفتاب است. اشعه های مضر آفتاب (اشعه فرابنفش) به دلیل سوراخ بودن لایه ازون که تا حدی می توانست مانع رسیدن آن به زمین باشد، به زمین می رسد و سلامت پوست را در معرض خطر قرار می دهد. سرطان پوست می تواند معادل بروز سرطان و دست اندازی سلول های بدخیم به سایر ارگان ها باشد. کافی است با یک فرد مبتلا صحبت کنید تا ببینید چطور ناگهان سرطان پوست سلامت همه ارگان های بدنش را نشانه گرفته است و استفاده از ضدآفتاب های مخصوص با قدرت محافظتی مناسب (مناسب SPF) و قدرت پوشانندگی خوب باید برای همه اعضای خانواده حتی کودکان، قبل از رفتن کنار ساحل استفاده شود. بهتر است از اسپری های ضدآفتاب که کرم را با پوشانندگی خوب روی پوست می پاشند، انتخاب کنید اما حواستان باشد ابتدا ضدآفتاب را کف دستتان اسپری کنید و سپس آن را به صورت خود یا بچه ها بمالید چون تماس کرم ضدآفتاب با چشم ها خطرناک است.

۴. اعتماد کامل به ضدآفتاب ها

یکی از اشتباه های دیگر خانواده ها این است که ساعت ها زیر نور آفتاب کنار ساحل مشغول بازی و تفریح می مانند به این امید که به پوستشان ضدآفتاب زده اند. بهتر است برای بازی بچه ها یا نشستن لب ساحل، از سایه بان استفاده کنید (سایه بان های سیار با قابلیت نصب و حمل آسان، در بازار موجود هستند). به خودتان یادآوری کنید اشعه ماورای بنفشA (۹۵ درصد اشعه ماورای بنفش) و اشعه ماورای بنفشB(۵ درصد از اشعه ماورای بنفش) در کمین سلامت پوست شما و خانواده تان است. اشعه ماورای بنفش می تواند به اپیدرم و درم نفوذ کند و هرچه قدرت نفوذ به پوست و مدت تماسش بیشتر باشد، فرد بیشتر آسیب می بیند. ایجاد رادیکال های آزاد، از بین بردن و ضعیف کردن سیستم ایمنی بدن و تخریب سلول های مخصوص آن و آسیب به DNA از زیان های اشعه است. این اشعه به موج پیری معروف است و باعث افتادگی پوست و ایجاد چروک می شود. اشعه ماورای بنفش B هم در مهار سیستم ایمنی بسیار ماهرانه عمل می کند اما می توانیم با حفاظت در برابر آفتاب، مانع رسیدن این اشعه های مضر به بدن شویم و با تغذیه درست و تغییر شیوه زندگی، به ترمیم سلول های آسیب دیده در اثر آفتاب، کمک کنیم. توصیه ساده و بسیار ساده من به شما، نوشیدن چای سبز است. چای سبز چون به صورت سرد هم سرو می شود، می تواند نوشیدنی مناسب کنار ساحل و لذت بخش باشد. این نوشیدنی خوب تغییرات روی DNA را ترمیم خواهد کرد.

READ
11 مدل از مانتوهای زیبای زنانه مجلسی برای نوروز و سال93/مدل لباس
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

کد امنیتی را وارد نمایید *