هیس، دخترها فریاد نمی زنند. خیلی ها با تماشای این فیلم نگاه دیگری به مساله تجاوز به عنف پیدا کردند. بسیاری از مردم زمانی که حرف از تجاوز می شد فکر می کردند که مرگ ،مال همسایه است و اگر دختر بدی باشی در چنین دامی میفتی. اما جهان هرگز عاری از جرم و جنایت نبوده و نادیده گرفتن یک معضل تنها منجر به بزرگ تر شدن آن خواهد شد. هیچ کدام از ما حتی ثانیه ای نمی توانیم فکر کنیم که خود را به جای زنی بگذاریم که مورد تعرض قرار گرفته است.
فرقی نمی کند در کجای جهان زندگی کنید و در چه بستر فرهنگی رشد کرده باشید. اروپا، آسیا، آمریکا، مسلمان، مسیحی و … در هرجای جهان که زندگی کنید و به هر فرهنگی که خو گرفته باشید ترس از تجاوز اولین ترس هر زنی محسوب می شود. حتی بیشتر از مرگ.
بر اساس نظر سنجی های انجام شده ۹۹ درصد از تمام زنان جهان ترس از تجاوز را مهم ترین نگرانی خود اعلام کرده اند. به حدی که حتی این نگرانی برای زنان خیابانی و حتی بازترین جوامع یک نگرانی جدی محسوب می شود. به گونه ای که در بسیاری از دستگاه های قضایی جهان، دایره های ویژه ای برای رسیدگی به پرونده های مبتنی بر جنسیت تشکیل شده است و هر روز گروه های بسیاری در سراسر جهان برای منع خشونت علیه زنان به ویژه خشونت های جنسی ایجاد می شود.سال هاست که گروه های صلح طلب به دنبال وضع شدیدترین قوانین برای کاهش میزان جرائمی که علیه زنان صورت می گیرد هستند. و در رشته های مختلف تحقیقات بسیاری در زمینه کاهش تجاوزات به زنان و راهکارهایی برای درمان عوارض تابع آن به وجود آمده اند. از طرفی گروه های مددکاری بسیاری برای نجات زنانی که درگیر یکی از بزرگترین آسیب های روحی شده اند در تلاشند و در این زمینه به مردم اطلاع رسانی می کنند.
بر اساس آمارها در کشوری مانند آمریکا در هر سه دقیقه به یک زن تجاوز می شود. یعنی در همین زمانی که متن حاضر را شروع به خواندن کرده اید در آن سوی جهان یک زن مورد تعرض قرار گرفته است. اما با این حال به ازای یکی از شنیع ترین عمل های جنایی برای این متجاوزان، مجازات های محدودی در نظر گرفته شده است.
اما در چند سال اخیر رشد بی رویه تجاوز و خشونت علیه زنان این کشور را که داعیه حقوق بشر و آزادی برای همه دارد به یک بازنگری در عرصه قوانین و مجازات ها وا داشته است.
پیشگیری و حفظ سلامت اجتماع مهم ترین کاری است که بر عهده حافظان امنیت مردم و برنامه ریزان اجتماعی قرار دارد. مساله تجاوز به عنف معضل اجتماعیِ به غایت پیچیده ای است که ریشه های اجتماعی آن نیازمند تحقیقات فراوانی در بسیاری از رشته ها از جمله علوم اجتماعی، روانشناسی و حقوق است. اما آنچه که نمی توان نادیده گرفت برخورد با افرادی است که این جرم را مرتکب شده اند. برخوردی که ممکن است هم باز دارنده باشد و هم عاملی برای افزایش ارتکاب به جرم.
ایران در زمره کشورهایی محسوب می شود که تجاوز به عنف یکی از کمترین جرائم انجام شده را در طول سال تشکیل می دهد. از ریشه کردن فرهنگ ناموس پرستی ، حرام بودن، عرف، نگاه و قوانین اجتماعی قوی مبنی بر شنیع بودن این عمل و تعالیم اسلامی که بگذریم شاید یکی از مهم ترین دلایل پایین بودن این آمار، مجازات سنگینی باشد که انتظار متجاوزان را می کشد.
هر از چند گاهی گزارشگر سازمان ملل، گزارشاتی مبنی بر اعلام نگرانی از میزان اعدام ها در کشور ارائه می دهد که اعدام متجاوزان به عنف نیز یکی از این موارد محسوب می شود. اما اگر نگاهی دقیق تر به این گزارش ها بیندازیم اولین پیامی که از آن برداشت می شود جز تقلیل حرمت این جنایت غیر انسانی نیست.اما دلایل اجتماعی بسیاری وجود دارد که نشان می دهد چرا بسیاری از جوامع مسلمان از جمله مردم ایران از اعدام متجاوزان به عنف حمایت می کنند. و برای آن چون و چرا قائل نمی شوند.
بسیاری از قربانیان تجاوز هرگز به زندگی عادی خود باز نمی گردند. آسیب های روحی ناشی از مورد تحقیر قرار گرفتن، بی آبرو و بی عفت شدن، ترسِ از هم پاشیده شدن خانواده، ترس از قضاوت و حرف مردم، محکوم و مقصر شناخته شدن، نابودی حریم و اعتماد یک زن و… از جمله آسیب هایی است که هرکدامشان به تنهایی به سختی مورد درمان قرار می گیرد. به ویژه اینکه در فرهنگ ایرانی نجابت و آبروی یک زن مهم ترین دارایی او محسوب می شود.تجاوز به عنف در فرهنگ ایرانی تنها دستبرد زدن به شخصیت، انسانیت، آبرو و آینده یک زن نیست. تبعات این اتفاق به حدی بزرگ است که گویی متجاوز عملا یک انسان بی گناه را به قتل رسانده است. و از آن بزرگتر نه تنها قتل خود، او بلکه کشتار خانواده و تک تک افرادی که به او مرتبط هستند. پذیرش این اتفاق برای بسیاری از خانواده ها به حدی سخت است که ممکن است فرزند خود را از جمع خانواده طرد کنند.
یک دختر ایرانی از کودکی با قوانین نا نوشته ای آشنا می شود که باید تا آخر عمر با آن دست و پنجه نرم کند. قوانینی که آینده، امنیت و خوشبختی او را تضمین می کند. قوانینی که همگی مبتنی بر جنسیت او هستند. حجاب، نجابت، مرز کشیدن میان محرم و نا محرم، محدودیت در تردد و رفت و آمد، نظارت بر ارتباط برقرار کردن با دیگران و … از جمله این قوانین محسوب می شود. دختری که مانند همجنس هایش در سایر کشورها زندگی بی بند و بار و تماما آزادی نداشته، نمی داند خوش گذرانی، کلاب و دیسکو، کارناوال و پارتی های شبانه چیست . در چنین شرایطی حق چنین دختری هرگز بی آبرویی و گیر افتادن در چنگال یک انسان هوسباز نیست.
چنین فردی در صورت مورد تجاوز قرار گرفتن به دلیل مجرم انگاشتن خود شاید هرگز ظلمی را که تحمل کرده بازگو نکند و یا برای همیشه شانس ازدواج و پیشرفت خود را از دست دهد. به ویژه آنکه متجاوز یکی از آشنایان و افراد مورد اعتماد وی و خانواده اش باشد.
از طرفی تجاوز به عنف تنها تجاوز به یک فرد و حتی به خانواده او نیست. بلکه تجاوز به امنیت و احساس اعتماد به تمام افرادی است که در این جامعه زندگی می کنند. تجاوز به روح جمعی و غیرت یک جامعه است. در بسیاری از کشورهای جهان زنان جرات زندگی در برخی از محلات و رفت و آمد در ساعات خاصی از شب را ندارند. اما اکنون دختر ایرانی بسیاری از فرصت های خود را مدیون امنیتی است که از این جانب احساس می کند.
تجاوز به عنف، کشتن روح یک انسان و لکه دار کردن شرافتی است که ارزش های اساسی و والای او محسوب می شود.  حق هیچ زنی در هیچ جای جهان ولو اینکه یک زن خیابانی و بدکاره باشد مورد تعرض قرار گرفتن نیست. از همین روست که مجازات کسی که به چنین جنایتی دست می زند چیزی به جز مرگ نیست.